Upamiętnienie podpor. Rudolfa Kornkego w Chorzowie: odsłonięcie pamiątkowej tablicy

Dnia 15 grudnia w Chorzowie odbyła się ceremonia dedykowana pamięci podpor. Rudolfa Kornkego, który był jednym z kluczowych twórców Polskiej Organizacji Wojskowej na Górnym Śląsku. Aby uczcić jego wkład, oprócz wygłoszenia prelekcji na jego temat, uroczyście odsłonięto tablicę upamiętniającą.

Event, zorganizowany przez Oddział Instytutu Pamięci Narodowej w Katowicach, parafię św. Jadwigi Śląskiej w Chorzowie oraz Urząd Miasta Chorzów, rozpoczął się o godz. 10:00 w budynku parafialnym przy ulicy Bolesława Chrobrego 17. Początek uroczystości zdominowały wykłady: dr Angelika Blinda mówiła o „Wojciechu Korfanty Śląski Ojciec Niepodległości”, natomiast Adam Lapski przedstawił sylwetkę Rudolfa Kornkego w swoim referacie pt. „Rudolf Kornke – Od powstańca śląskiego do Senatora RP”.

Mniej więcej po godzinie nadszedł czas na kolejny etap ceremonii. Wszyscy zebrani skierowali swoje kroki w stronę kaplicy na cmentarzu św. Jadwigi, gdzie miało miejsce uroczyste odsłonięcie i poświęcenie tablicy ku czci Rudolfa Kornkego. Tablica ta była darem od Oddziałowego Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN w Katowicach.

Rudolf Kornke, przez długie lata zatrudniony jako robotnik w fabryce kwasu siarkowego oraz górnik w kopalni w Łagiewnikach, został zmobilizowany do Armii Cesarstwa Niemieckiego podczas I wojny światowej. W trakcie rewolucji listopadowej, przebywając w Metzu, pełnił rolę przewodniczącego Rady Robotniczo-Żołnierskiej. Po powrocie na Górny Śląsk założył, wspólnie z Janem Przybyłkiem, tajną organizację w ramach Towarzystwa Gimnastycznego Sokół w Piekarach Śląskich i Szarleju. Gdy powstała Polska Organizacja Wojskowa na Górnym Śląsku, ich organizacja stała się jej częścią, a sam Kornke został wysłany do powiatu lublinieckiego z zadaniem tworzenia tam lokalnych struktur wojskowych.

Kornke uczestniczył również w powstaniach śląskich i za swoje zasługi otrzymał liczne odznaczenia, takie jak Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari, Krzyż Niepodległości z Mieczami, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Walecznych, Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi. Dodatkowo, został awansowany do stopnia podporucznika.

W 1926 roku Kornke objął stanowisko prezesa Związku Powstańców Śląskich. Był jednym z twórców Narodowo-Chrześcijańskiego Zjednoczenia Pracy i uzyskał mandat poselski do Sejmu Śląskiego II i III kadencji reprezentując tę formację. Od 1935 roku pełnił funkcję senatora RP. Angażował się w liczne inicjatywy społeczne, m.in. brał udział w tworzeniu Klubu Powstańczego w 1933 r. czy budowie Domu Powstańca Śląskiego w Katowicach. Pamiątki zgromadzone dzięki jego działaniom stały się podstawą zbiorów Działu Powstańczo-Plebiscytowego Muzeum Śląskiego.

Po wybuchu II wojny światowej Kornke opuścił Górny Śląsk i udał się do Lwowa, gdzie uczestniczył w formowaniu batalionu powstańczego. Po agresji sowieckiej wyjechał z Polski i przechodząc przez Rumunię dotarł na Bliski Wschód, a następnie do południowej Afryki, gdzie pracował m.in. na plantacjach tytoniu. Od września 1939 r. był poszukiwany niemieckim listem gończym.

Po powrocie do kraju w 1947 r. podjął pracę w „Centrostalu”, a następnie w Zabrzańskich Zakładach Piwowarsko-Słodowniczych. Do 1956 r. prowadził w Chorzowie kiosk Związku Inwalidów Głuchoniemych „Odrodzenie”. Zmarł 24 kwietnia 1958 r. w Chorzowie i został pochowany na cmentarzu parafii św. Jadwigi. Jego grób został zniszczony pod koniec lat osiemdziesiątych.