Hala Targowa na terenie Chorzowa
Budowę chorzowskiej Hali Targowej rozpoczęto w 1903 roku, a jej ukończenie zajęło dwa lata. Zlokalizowana była przy dawnej ulicy Bytomskiej, która obecnie nosi nazwę Katowickiej. Szacuje się, że inwestycja ta kosztowała około 700 tysięcy marek, a całkowita powierzchnia hali wynosiła ponad 11 400 metrów kwadratowych. W hali znajdowało się 479 kramów, a także restauracja na antresoli. Fasadę zdobiły rzeźby ryb, zwierząt i owoców, był też dwumetrowy, bardzo zdobiony zegar. Kupcy mieli dostęp nie tylko do miejsc do handlu, ale także do piwnic, mroźni do przechowywania swoich towarów. Ponadto mieli prąd, wodociąg i specjalnie poprowadzoną bocznicę kolejową z pobliskiej stacji kolejowej. Dzięki temu towar mógł być rozładowywany prosto z wagonów do magazynu, co czyniło ten obiekt jedynym w swoim rodzaju w Polsce.
Hala była ogrzewana do pełnej pojemności, a kupcy mieli do dyspozycji trzy windy i bezpłatny telefon. Był to ogromny obiekt handlowy, w którym można było kupić artykuły spożywcze, odzież, obuwie czy inne wyroby pasmanteryjne. Dodatkowo na placu odbywał się handel żywym inwentarzem, a także liczne jarmarki. Hala była czynna siedem dni w tygodniu, z wyjątkiem niedziel i świąt. W miesiącach letnich otwierano ją o godz. 6 rano, a jesienią i zimą o godz. 7. Kupcy mogli wejść godzinę przed oficjalną godziną otwarcia, czyli w momencie dostarczenia towaru, a musieli opuścić halę pół godziny po jej zamknięciu. Dziś sytuacja całkowicie się zmieniła.
